TYDZIEŃ PRZECIWDZIAŁANIA PRZEMOCY RÓWIEŚNICZEJ

 W dniach 29 września - 3 października szkoły w Polsce będą propagować temat, który jest arcyważny - temat przemocy rówieśniczej. 

 Alarmujące są wyniki badań:
 - 44% młodych osób w 2023 r. doświadczyło przemocy psychicznej, a 48% fizycznej 
 - 79% dzieci i nastolatków choć raz zetknęło się z przemocą 
 - 26% nastolatków było ofiarami przemocy seksualnej bez kontaktu fizycznego, a co trzynasty - z kontaktem
 - 32% doznało przemocy ze strony bliskiego dorosłego.

Przemoc rówieśnicza przybiera różne formy: od wyśmiewania i wykluczania, przez niszczenie rzeczy, hejt w internecie i rozpowszechnianie nagrań bez zgody, po szantaże takie jak sextortion. Coraz częściej słyszymy o zjawiskach jak patostreaming czy,,szon patrole", które ośmieszają i krzywdzą rówieśników. Nawet jeśli coś wygląda na żart, może głęboko zranić i osłabić poczucie własnej wartości. Większość takich sytuacji dzieje się w obecności świadków - ich reakcja lub milczenie decyduje o tym, co dzieje się dalej.

Oto treści  dotyczące ŚCIEŻKI POMOCY DLA RODZICA, przygotowane przez Minsterstwo Edukacji:

Jeśli wiesz, że Twoje dziecko może doświadczać przemocy rówieśniczej - reaguj.

Poniżej znajdziesz wskazówki i informacje co zrobić, żeby pomóc swojemu dziecku.

Co musisz zrobić:

·         Porozmawiaj ze swoim dzieckiem — zachowaj spokój, unikaj krytyki i oceniania, okaż wsparcie i  zrozumienie.

·         Zadbaj o przyjazne, bezpieczne otoczenie rozmowy.

·         Podczas rozmowy poproś o opisanie sytuacji w tym zapytaj o konkretne informacje na temat zdarzenia: kto, kiedy, co się stało, jak często.

·         Zanotuj istotne szczegóły zdarzenia (datę, miejsce, osoby, które brały czynny i bierny udział, nazwij formę przemocy np. fizyczna, psychiczna, cyberprzemoc).

·         Zastosuj parafrazę w celu upewnienia się, że dobrze zrozumiałeś opisane przez dziecko okoliczności zdarzenia, np. „Czy dobrze rozumiem, że…”.

Używaj wyrażeń: „rozumiem, że jest Ci ciężko”, „dziękuję, że dzielisz się tym ze mną”

 

Tego nie rób:

·         Nie bagatelizuj  problemu. Zwróć uwagę, że sytuacja, która w Twojej opinii wygląda na mało istotną, dla Twojego dziecka może stanowić największy problem.

·         Nie sugeruj dziecku konfrontacji ze sprawcą/sprawcami.

Unikaj wyrażeń.: „to tylko kłótnia”, „nie przejmuj się”, „to nie jest ważny problem”, „jak ja byłem/byłam młoda/młody to…”

 

Gdy już pierwszą rozmowę masz za sobą, następnym krokiem, który musisz podjąć to skontaktowanie się ze szkołą i przedstawienie sytuacji:

·         wychowawcy klasy

·         pedagogowi/psychologowi szkolnemu

·         dyrektorowi szkoły (jeśli sytuacja jest poważna lub występuje brak reakcji ze strony kadry pedagogicznej)

 

 Co należy zrobić – krok po kroku:

·         Umów się na spotkanie z ww. osobami (telefonicznie lub mailowo).

·         Przedstaw informacje na temat incydentów - koncentrując się na faktach, unikając silnych emocji, starając się zachować spokojny ton wypowiedzi.

·         Poproś o podjęcie działań – szkoła ma obowiązek zareagować.  Zgodnie z ustawą z 14 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe dyrektor szkoły odpowiada za zapewnienie bezpiecznych i higienicznych warunków nauki, wychowania i opieki.

Możesz też zwrócić się o:

·         Informację, na temat podjętych przez szkołę działań w celu rozwiązania problemu przemocy rówieśniczej.

·         Zapewnienie dodatkowych środków bezpieczeństwa uczniowi/uczennicy i bieżące monitorowanie sytuacji w szkole.

·         W razie konieczności ustalenie planu pomocy psychologiczno-pedagogicznej.

 

Monitoruj sytuację!  
Pozostań w stałym kontakcie ze szkołą – pozyskaj informacje o efektach podjętych działań.
Dyskretnie obserwuj dziecko — jego zachowanie, samopoczucie, rozmawiaj o relacjach w klasie.

Jeśli masz potrzebę skorzystania z potrzeby psychiatry dziecięcego:

W przypadku potrzeby uzyskania porady lekarza psychiatry możesz skierować się do:

• Centrum Zdrowia Psychicznego dla Dzieci i Młodzieży - poradnia zdrowia psychicznego - w którym w ramach poradni zdrowia psychicznego dla dzieci, realizowane są świadczenia ambulatoryjne przez lekarzy psychiatrów, psychologów oraz psychoterapeutów;
• Centrum Zdrowia Psychicznego dla Dzieci i Młodzieży – w którym w ramach poradni zdrowia psychicznego dla dzieci i na Oddziale dziennym psychiatrycznym rehabilitacyjnym dla dzieci, realizowane są odpowiednio świadczenia ambulatoryjne i dzienne przez lekarzy psychiatrów, psychologów, psychoterapeutów, terapeutów zajęciowych.

Do świadczeń realizowanych w poradni zdrowia psychicznego dla dzieci w zakresie II poziomu referencyjnego skierowanie NIE JEST WYMAGANE.

Bezpośredni link do mapy: www.czp.org.pl/mapa/.

Ø  Ośrodków Wysokospecjalistycznej Całodobowej Opieki Psychiatrycznej -  III  poziom referencyjny

W ramach oddziału psychiatrycznego dla dzieci realizowane są świadczenia stacjonarne przez lekarzy psychiatrów, psychologów, psychoterapeutów, terapeutów zajęciowych.

Do świadczeń realizowanych w zakresie III poziomu referencyjnego WYMAGANE JEST SKIEROWANIE.

W stanie nagłego zagrożenia życia możesz zgłosić się do Ośrodka III poziomu referencyjnego (szpitala) bez skierowania.

WYKAZ OŚRODKÓW I, II i III POZIOMU REFERENCYJNEGO

https://www.nfz.gov.pl/dla-pacjenta/informacje-o-swiadczeniach/ochrony-zdrowia-psychicznego-dzieci-i-mlodziezy/

 

W sytuacjach nagłych, gdy stan zdrowia dziecka wymaga natychmiastowej interwencji lekarskiej, każdy jest zobowiązany do udzielenia pomocy przedmedycznej w zakresie posiadanych umiejętności oraz do skutecznego powiadomienia o tym zdarzeniu podmiotów ustawowo powołanych do niesienia pomocy osobom w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego^[1].

Ponadto możesz skorzystać z poniższych telefonów zaufania:

Dziecięcy Telefon Zaufania Rzecznika Praw Dziecka	800 12 12 12
Telefon Zaufania Dzieci i Młodzieży	116 111
Telefon Fundacji Dajemy Dzieciom Siłę lub Linii Pomocy Pokrzywdzonym	800 100 100 lub 222 309 900
Centrum Wsparcia dla osób dorosłych w kryzysie psychicznym	800 70 2222
Telefon wsparcia emocjonalnego dla dorosłych	116 123
Numer alarmowy w sytuacjach zagrożenia zdrowia i życia	112

 

 

DODATKOWE WSKAZÓWKI DLA RODZICA:
Zapamiętaj, aby działać w interesie zdrowia fizycznego i psychicznego w tym bezpieczeństwa dziecka.
Wspieraj dziecko w budowaniu asertywności, aby rozwijać jego umiejętności społeczne.

Startujemy na nowo - witam w roku szkolnym 2025/2026

Tym razem na blogu pojawiać się będą treści ważne w kontekście wychowania i funkcjonowania dziecka.

Zapraszam Cię, drogi rodzicu, do lektury :)

Konkurs ŚWIĘTA W STYLU RETRO - wyniki

 Kochani, 

bardzo dziękuję Wam za zaangażowanie. 

W konkursie wzięło udział 9 osób - wszystkie Wasze prace są niezwykle staranne i piękne :))

 W związku z tym, że w ostatniej chwili pojawiła się możliwość przekazania prac na cele dobroczynne - postanowiłam skorzystać z okazji. Wasze cudeńka zostały zlicytowane (zamieszkają w te święta w domach mieszkańców Głogowa i okolic), a środki z ich sprzedaży zostały przekazane na głogowskie hospicjum :)

Dobrze, pora na wyłonienie zwycięzcy.

Otóż.. zwycięzką pracą jest ten oto wspaniały retro-proporczyk :))

Autorką dekoracji jest Hania Ignaczak z klasy 7f.

Haniu, czekam na kontakt przez e-dziennik.

Wszystkim uczestnikom jeszcze raz dziękuję za wspaniałą zabawę. 

Rzecz jasna, nagradzam Was punkcikami z zachowania :))

1. Nauczyciele to też człowieki.

    Mawia się wśród naszego, nauczycielskiego grona, ale i poza nim, że dziecko, które przychodzi do szkoły, przychodzi do niej z dwoma plecakami. Tak, i Ty, Michale, i Ty, Martynko i..wszyscy pozostali - Wy wszyscy. Każdy z Was ma jeden plecak - plecak szkolny, w którym macie książki, piórniki, kanapki i...inne tam..takie... (zdarzają się i zabawki, albo tak zwane " zapomniane, tajemnicze kanapki, porośnięte mchem" :D ). Drugi plecak to plecak niewidzialny. Taki, w którym przynosicie bagaż swoich doświadczeń. Oznacza to, że w tym plecaku są Wasze radości, zmartwienia, ważne sprawy i ogólnie to, co Wam siedzi w głowie. Czasami wydarzy się coś, co jest dla Ciebie trudne i nie potrafisz zostawić problemu w domu, na podwórku, tylko idziesz z nim do szkoły. Towarzyszy Ci smutek, zmartwienie, zastanawiasz się siedząc w ławce jak rozwiązać swój problem. To jest właśnie tak zwany bagaż doświadczeń.

   Czy wiesz, że i my, nauczyciele, tak mamy..?

Też nosimy ze sobą bagaże doświadczeń. No.. może tylko nie w plecakach, tylko w torbach. PS. Widzieliście w ogóle, ile nauczyciele toreb czasem targają do szkoły...???!! Ja to się czasem zastanawiam, czy ktoś nie przynosi w torbie na przykład swojego kota. 

W tych naszych nauczycielskich torbach też są doświadczenia. Też mamy czasem problemy, gorsze dni. Też czasami musimy długo zastanawiać się jak coś załatwić, jak rozwiązać. 

My, podobnie jak Wy, czasami mamy złe dni. Mamy emocje. 

A wiecie jak wyglądałaby szkoła idealna? To byłaby taka szkoła, w której wszyscy się wzajemnie rozumieją. Gdzie nauczyciel rozumie, że uczeń może mieć zły dzień i gdzie uczeń rozumie, że i nauczyciel czasem może mieć pod górkę. Owszem, od nas, dorosłych, wymaga się większej odpowiedzialności w radzeniu sobie z trudnościami i panowaniem nad emocjami, to oczywista oczywistość. Ale czasem trzeba móc sobie pozwolić zwyczajnie na to, by być Ludziem. Ludziem, który czuje, który raduje się i smuci, który radzi sobie a czasem jakby mniej, któremu się udaje, a czasem nie za bardzo..

Zrozumienie się nawzajem jest kluczem do WSZYSTKIEGO. Pamiętajmy o tym :))

W tym roku..

    ...będę pisać głównie do dzieci i dla dzieci. Moment, dla dzieci i Młodzieży, bo przecież w Siódemce mamy już tak zwaną "młodszą młodzież". Zapraszam Was serdecznie do czytania  i włączania się w dyskusję :)

Mam dla Was listę tematów ważnych do przerobienia. Zatem..zaczynamy :)

:))

 Witajcie w nowym roku szkolnym :)

Myślę, że nie tylko ja cieszę się, że wróciliśmy do szkoły. Wreszcie widzimy się osobiście, a nie machamy do siebie z ekranu. Oby taki stan trwał jak najdłużej.

W szkole zaszły zmiany. Mamy ósmoklasistów (którzy mnie na przykład przerastają o pięć głów ;) ), nowych nauczycieli (całkiem fajnych i charakteryzujących się intensywnymi poszukiwaniami sal lekcyjnych) i nowego, bardzo miłego pana psychologa.

Nie zmieniły się na szczęście nasze uśmiechy. Oj, jak fajnie być znów z Wami.. ;))

Jak Wam minęły wakacje? Gdzie je spędziliście? Piszcie w komentarzach, podzielcie się ciekawymi wspomnieniami.

Tymczasem pozdrawiam Was serdecznie i uśmiecham się do Was, razem z moim (wypasionym - dosłownie!!) kotem :D 

Wystawa maseczek

 Jeszcze raz serdecznie gratulujemy zdolności :))